احادیث گهربار درباره توبه
«امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
لِكُلِّ داءٍ دَواءٌ وَ دَواءُ الذَّنبِ اَلاِستِغفارُ.
هر دردی دوا و درمانی دارد. داروی گناه، طلب آمرزش و استغفار کردن است.
(ثواب‌الاعمال، ص ٣٦٥)
«مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
التّوبَةُ نَدَمٌ بِالْقَلْبِ وَ اسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ وَ تَرْكٌ بِالْجَوارِحِ، وَ اِضمارٌ أنْ لایَعُودَ.
توبه عبارت است از: پشیمانی در دل، استغفار با زبان، ترک گناه در عمل و تصمیم بر عدم ارتکاب مجدّد آن.
(فهرست غرر، ص ٣٩)
«پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اَلتّائِبُ مِنَ الذّنبِ كَمَن لاذَنْبَ لَهُ
کسی که از گناه توبه کرده مانند کسی است که گناهی نکرده است.
(الشهاب فی الحِکم و لآداب، ص ١٨)
در بهشت توبه ,درباره توبه ,گهربار درباره ,احادیث گهربار ,احادیث گهربار درباره منبع
درباره این سایت